Dank je wel, Robert!
Toen ons aller Robert in de gedachtenisviering van 1 november aankondigde dat het de laatste viering was die hij in onze kerk zou voorgaan, schrokken we een beetje, waren we wel wat droef maar vooral heel dankbaar. Stel je onze parochie voor zonder Robert, gedurende de laatste…. tja, hoeveel jaren niet? Er zijn niet zoveel mensen die kunnen zeggen dat ze zolang aan de kar hebben geduwd. Daarom, en voor al het andere: dank je wel, Robert!
Als wij aan Robert denken, denken we meteen ook aan Maria en aan de mooie bloemen die de kerk zo vaak hebben gesierd. Een kerk zonder bloemen is maar een halve kerk, en dat wisten Robert en Maria als de besten. Ook vergeten we nooit Roberts inzet voor de viering van 15 augustus. Het was soms een opgave, maar een opgave die altijd tot een goed einde werk gebracht. Ook daarom, dank je wel, Robert en Maria.
Als zoveel inzet om heel begrijpelijke redenen tot een einde komt, blijft dat niet zonder gevolgen voor het parochiale leven. Er zullen dus zeker dingen veranderen, maar wat niet verandert, is dat onze kerk voor de eredienst wordt bestemd. Volgend jaar zal het gemeentebestuur een nieuw kerkenbeleidsplan moeten goedkeuren en we wachten af wat daarvan het resultaat zal zijn. Maar minstens zolang is de kerk bestemd voor de eredienst. Aanspreekpunt daarvoor is priester Herman Augustyns.
De kerkraad